حتي عكستم ندارم تا بزارم روبه روم!!

اينقدر نگاهش كنم تا بشكنه بغض گلوم...

روز اول پیش خود گفتم دیگرش هرگز نخواهم دید
روز دوم باز میگفتم لیک بااندوه و باتردید
روز سوم نیز گذشت امابر سر پیمان خود بودم
ظلمت زندان مرا می کشت باز زندان بان خود بودم
آن من دیوانه ی عاصی دردرونم های و هوی میکرد
مشت بردیوارها می کوفت روزنی را جست وجو میکرد
می شنیدم نیمه شب در خواب های های گریه هایش را
در صدایم گوش میکردم درد سیال صدایش را
شرمگین می خواندمش برخویش از چه رو بیهوده گریانی؟
در میان ناله می نالید"دوستش دارم" نمی دانی؟

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: